3 niesamowite historie, w których pieniądze doprowadziły do ​​rozpadu rodziny

„Moja zmarła siostra zostawiła dom Marcusowi przed śmiercią. Jest jego odkąd miał osiemnaście lat”.

Zapadła cisza, a twarz Karen wykrzywiła się ze złości. Ale Rose nie skończyła.

„A swoją drogą, Karen, jak smakowało wino, które piłaś? Dziwne jak na kobietę w ciąży”.

Twarz Karen zbladła. „Co? Skąd to wiesz?”

„Widziałam cię dziś rano w kawiarni z twoim przyjacielem, gdy tu szliśmy” – odpowiedziała Rose.

„Nie ma żadnego dziecka!” – wykrzyknęła Karen, przerażona swoim faux pas.

Tata spojrzał na nią oszołomiony. „Skłamałaś?” – wyszeptał.

Karen próbowała się uspokoić, ale spokojny głos Rose jej przerwał. „Spakuj swoje rzeczy i idź.”

Kilka minut później Karen zniknęła. Tata spojrzał na mnie przygnębiony.

„Przepraszam, synu. Nie wiem, co mnie naszło”.

Po raz pierwszy od dłuższego czasu poczułem się bezpiecznie. Przytuliłam go, czując ulgę, że w końcu jestem w domu.

2. Nienawiść rozbiła moją rodzinę, aż do czasu, gdy moja babcia połączyła nas po raz ostatni wielkim objawieniem

Scott i ja pojechaliśmy do babci Eleanor na jej 80. urodziny. To było pierwsze od lat spotkanie całej rodziny, bo nienawidziliśmy się. Mój mąż zaparkował i gdy wyszliśmy na świeże powietrze, mruknął: „Wciąż nie rozumiem, dlaczego tu jesteśmy”.

„Dziś są urodziny babci” – przypomniałam mu. „Ona jest jedyną naprawdę miłą osobą w tej rodzinie i chciała, żebyśmy wszyscy byli razem”.

Westchnął. „Mogę teraz pracować. Wiesz, że potrzebujemy pieniędzy”.

„To impreza” – powiedziałem, odruchowo klepiąc się po brzuchu. „Myślisz, że zauważą?”

Scott zaśmiał się śmiechem. „Gdybym nie wiedział, nie zauważyłbym. Ale co powiesz na powiedzenie babci?”

„Może pod koniec nocy” – wyszeptałem.

Gdy szliśmy w stronę drzwi, mój brat Michael i jego żona Stacy zawołali: „Hej! Poczekaj!”

Stacy utykała na obcasach i narzekała: „Nie mogę w nich biegać!”

Scott i ja wymieniliśmy spojrzenia, przewracając oczami. Wszyscy wiedzieliśmy, że Stacy była z nami tylko dla pieniędzy Michaela.

Scott nalegał, żebym zadzwonił do drzwi. „Czy możemy to już mieć za sobą?”

Przy drzwiach przywitała nas ciepłym uśmiechem Babcia Eleanor, która uściskała każdego z nas. W środku stół był zastawiony jedzeniem.

„Dlaczego zrobiłaś tyle, babciu?” – zapytałem wzruszony tą sytuacją.

„Och, uwielbiam to robić” – odpowiedziała, uśmiechając się.

Gdy się rozsiadaliśmy, Michael zapytał: „Mamy jeszcze nie ma?”

„Ona nie jest pewna, czy będzie mogła przyjechać” – odpowiedziała Eleanor z nutą smutku w głosie.

„To dla niej typowe” – mruknąłem. „Ona nigdy nie ma dla nas czasu”.

Michael rzucił mi spojrzenie. „Przestań. Ona jest naszą matką”.

„O tak? I od lat nie złożyła mi życzeń urodzinowych” – warknęłam.

Twarz Michaela stwardniała. „Zachowujesz się, jakbyś była idealna, Camilla! Powinna skupić się na karierze aktorskiej!”

„I za każdym razem stawiała go przed nami, bo to było jedyne, co się dla niej liczyło!” odparłem.

Scott położył mi rękę na ramieniu. „Camilla, może…”

Zignorowałem to. „Masz te restauracje tylko dlatego, że dał ci je twój wujek!”

Michael zacisnął pięści. „Zawsze mi zazdrościłeś, prawda?”

„Zazdrosny o co? Że jesteś sam z kobietą, która jest w tym tylko dla twoich pieniędzy?”

„A ty, myślisz, że jesteś idealna?” parsknął śmiechem. „Twój mąż ledwo utrzymuje pracę, a jak długo starasz się o dzieci… pięć, dziesięć lat?”

„Pieprz się!” krzyknąłem, wstając.

“Dość!” Głos babci Eleanor przeciął chaos, gdy wstała. „To moje urodziny. Przyprowadziłem cię tutaj, żeby świętować… nie żeby się kłócić! A co do spadku…”

Pochyliłem głowę w jej stronę. „Dziedzictwo?”

Głos Eleanor brzmiał surowo. „Twój dziadek zostawił coś po sobie, a ja też mam plany, ale nie zostawię ani centa żadnemu z was, dopóki nie udowodnicie, że jesteście godni i nie zdobędziecie mojego zaufania”.

„Co?” zapytał Michael. „Jak to udowodnić?”

„Pokaż mi, że na to zasługujesz” – powiedziała spokojnie, po czym odwróciła się i odeszła.

Potrzebując powietrza, wyszedłem na zewnątrz, trzymając się za brzuch. Michael poszedł za mną.

„Wtedy moglibyśmy otrzymać spadek” – powiedział, spoglądając na mnie.

„Gdybyś nie zepsuł wszystkiego, jak zwykle” – odparłem.

“Ja ?” Wyglądał na oszołomionego. “Ty zacząłeś!”

„Michael, potrzebuję tego spadku. Scott i ja…” Zawahałem się.

Podniósł brwi. „Dlaczego miałbym się odsunąć? Ja też tego potrzebuję. Stacy zaraz odejdzie, jeśli nie naprawię sytuacji w restauracji”.

„Może powinna już iść” – mruknąłem, odwracając się w stronę domu. „Nie poddam się”.

Michael wszedł za mną do środka, mrucząc: „To niesprawiedliwe, Camilla”.

Znalazłem babcię w jej pokoju. „Babciu, przepraszam, że zepsułam ten wieczór. Pozwól, że pomogę ci w każdej sprawie”.

„Myślisz, że w ten sposób otrzymasz spadek?” – zapytała, unosząc brwi. „Naprawdę tego potrzebujesz, Camilla?”

Położyłem rękę na brzuchu. “Ponieważ…”

W tym momencie Michael przerwał mi. „Camilla kłamie na mój temat, babciu!”

„Nawet nie rozmawialiśmy o tobie” – odparła sucho.

Wtedy, gdy wracaliśmy do jadalni, mama wbiegła do środka z otwartymi ramionami. “Moje kochanie!”

„Och, Camilla” – powiedziała, patrząc na mnie krytycznie – „przytyłaś?”

Przewróciłam oczami i odwróciłam się z powrotem w stronę stołu. Pomiędzy moim bratem, mną i naszą matką wybuchały kolejne kłótnie, ponieważ staraliśmy się udowodnić, kto bardziej zasługuje na spadek. Nagle twarz babci zbladła. Złapała się za pierś i usłyszeliśmy łomot, gdy upadła.

„Babciu!” krzyknęłam i złapałam się za brzuch. „Zadzwoń po karetkę!”

Mój mąż podbiegł do mnie i złapał mnie za rękę. “Co się stało?”

„Zaczyna się” – wykrztusiłem.

Oczy Scotta rozszerzyły się. “Praca?”

„Tak!” krzyknąłem.

Michael krzyknął: „Byłaś w ciąży?!”

Nasza mama skomentowała: „Będę babcią?!”

I zażądałem, żeby zadzwonili pod numer 911!

Ciąg dalszy na następnej stronie